Tekst 1
Er is geen reden om te haasten
Drie keer per dag naar de wolken kijken
Blijven kijken naar boven en rustig blijven ademen
Wij zullen de sterren zijn, glinsterend en stil
Maar wij willen spreken, supernova’s van blinkend licht
Wij willen niet meer stil zijn, achter in een hoekje staan. Maar midden in de spotlight staan
Met rillende gezichtstrekjes van zenuwen
zullen we doorgaan waar we niet waren gebleven
Het hoeft niet logisch, causaal en begrijpelijk te zijn
Ons theater gaat over beleving en verwondering
In een toverland zal je verwonderd zijn en wellicht betoverd. Maar bij ons gebeurt dat magischer
Bij ons is het echt, wij vertellen de waarheden die je bent. Vergeten de enige waarheid. Het zoeken en niets weten.
Het blijven zoeken en er in verdwalen.
Om vervolgens jezelf weer wakker te knijpen.
Goedemorgen beste bezoeker, medemens, Nederland, wereld Lekker geslapen? Koffie of thee? Blijf lekker zitten.
Voel je je op je gemak. Of wees in de waar.
Wij willen verwarren. Onze verwarring is een deken voor jou.
Die deken staat voor willen, maar niet kunnen begrijpen. Het dekentje heeft de naam:
Het heet wolkje, het is zacht en koel. Het is onvoorstelbaar en vol fantasie. Vertel mij maar wat je ziet
In geuren en kleuren
Elk detail wil ik door mijn lichaam voelen stromen
Tekst 4
De opluchting van de open lucht
Theater kan zich overal tonen
Theater betekent ‘ laten zien’, laat dat zien.
Laten zien wat je voelt, laten zien waar je mee kampt
De toeschouwer die het ziet, met de vrije keuze wat die vindt
Jij beslist wat je opvangt uit onze opvoeringen
Jij bepaalt hoe je de vrijheid opvat
Is voor een ieder anders
Gelukkig zijn we allemaal anders
Stel je voor, allemaal hetzelfde missen, tegen dezelfde dingen zijn, maar niemand hebben om tegen te vechten
‘Tegen’ gaan we vervangen door ‘met’
Met elkaar strijden. Ons theater als strijdtoneel
En geen Griekse strijd die al een miljoen keer is verteld
Maar de strijd van de jeugd nu
Staakt sterk.
Wij strijden voor erkenning van onszelf
Wij weten wat wij willen en waar wij zullen staan. Kun jij dat aan?
Sta jij ervoor open?
Om het avontuur samen aan te gaan?
Samen beamen hoe het is om alleen te staan
Wil je mijn hand vasthouden?
Wil je mij omhelzen. Mij strelen. Ik zal hetzelfde voor jou doen.
Wij gaan iets voor jou doen. Let us ‘ in’ please.
Once we are in our minds will be in peace
We haven’t really been able to give you a little tease
So start taking bites, eat the love we want to give you
Put your tongue on self reflection and lick it clean.
A
Hoe moet ik me voelen? Hoe moet ik me uiten?
Ik dacht dat het moest om te moeten
Nu ik weet dat niets moet, kan ik me beter uiten
Zonder (de) ogen, zonder (de) mond.
Mijn ziel vliegt
Met onbekende woorden en nieuwe tanden spreken. Zodat jij mij echt hoort
Je hoeft me niet te begrijpen, maar luister eens een keer
Theater is luisteren naar de ander en het andere Het is niet nodig om te begrijpen. Grijp maar.
Vraag even: Waar is God?
Begrijp je? Voel je?
God in alle vormen maakt. God is een maker.
Is het dan niet logisch dat het voelen van God in de kunst zit?
De kunst draagt daaraan bij
Maar ook aan het geloven in geen God, of….
Theater heeft iets goddelijks
Elke voorstelling is weer een ander scheppingsverhaal. Elke situatie is een startpunt
Elke startpunt is een nieuwe opluchting
Het is een opluchting
Omdat het nieuwe ons meer tijd geeft om samen te zijn Dat geeft ons meer zekerheid voor de toekomst
In het bijzonder de zekerheid dat er geen zekerheid bestaat. Zekerheden zijn beweeglijk
Verandering is de enige waarheid
Neem het waar, open je ogen en zie
De realiteit ken je toch niet
Leer hem dan kennen
Misschien?
Monoloog 1
Mijn stem, en de stem van anderen.
Mijn vrienden.
Mijn zussen en (mijn) broers.
Deze generatie die door deze wereld aan het rennen is We zoeken een vrije plek om de stem te uiten
Om de lichamen te bewegen
So we will let you know
We zijn niet helemaal tevreden met de wereld
Die een andere generatie voor ons heeft achtergelaten We zijn woedend
Wij zoeken (nu) manieren om deze wereld beter te maken Theater is een startpunt voor ons
Waarom zijn de deuren van de theaters zo zwaar te openen? Waarom is theater niet toegankelijk voor iedereen die iets wil zeggen? Iets zeggen niet via jou
Maar met mijn eigen stem
(…) Er is (nu) noodzaak gezien de vele problematische situaties Om het daarover te hebben
Geef ons de kans om het op onze eigen manier te vertellen. Geef ons ruimte
Vrijheid
We hebben theater nodig zonder angst.
D
Theater is grenzeloos
Denk vrij
Beweeg vrij door de grenzen die gecreëerd zijn
Stap van het wetende naar iets nieuws
Het moet eng zijn, dat is het altijd
Maar eng hoeft niet gevaarlijk te betekenen
Eng staat ook voor angsten overwinnen
Laten we samen risico’s nemen
Waar het donker is, is ook ergens licht
Stil staan
Kijk rond me heen
Ik geloof dat er iets zal uitkomen
Er zal iets ontstaan uit de alchemie van ons samenzijn De ogen van het publiek maken van mij glanzend lood goud
Als ik mijn ook nu richt op het huidig theaterpubliek Is dat meestal doodstil of oud
Het gemiddelde leeftijd in de zaal lijkt wel 170 te zijn De oude verhalen daarentegen zijn springlevend
De nieuwe verhalen worden nu geleefd
Beleef het even
We zoeken naar een nieuwe realiteit, naar echtheid We nemen een meer liefhebbende realiteit
En vormen dat tot iets dat matched met de jongeren van deze tijd. Elke generatie heeft zijn eigen Shakespeare
Jeugd is iets universeels, net als haar verhalen
Mijn verhaal is nog niet klaar
Kom naar het theater om de rest ook te horen
Vergeet je de wereld
En open je oren
C
Wanneer zijn we als mens echt met elkaar verbonden?
Als jouw brein mijn hart raakt
Bloot en nat en open
Als wij in het donker van een theaterzaal huilen Zonder elkaar te zien
Dan hoeven we elkaar helemaal niet te zien
Zo lopen we elkaar niet in de weg maar voelen we elkaar
Ik ben er omdat jij er bent
Zonder jou ben ik er niet en kan mijn theater er niet zijn
Maar wie ben je?
Hoe zullen we samen komen in het theater?
Ik wil jou in het theater met mij zien
Ergens en nergens
Op een voetbalveld, op de Dam of een steegje in Zuid-Oost. Waar dan ook, ik moet, het is het enige wat mij troost
Het theater is the place to be
Ik laat me niet weigeren, ik hoor er te zijn.
Ik vecht voor mijn bestaan
Ik zal niet ophouden
Ik vecht voor blijdschap en vervulling
I demand your gaze
I demand my respect
I demand equality and not to be threatened.
Ik ben een insect.
Omdat we gelijk zijn, hoeven we geen gelijk te krijgen
Laten we juist het ongelijk koesteren als bron van inspiratie en verbinding
Verbonden op de juiste manier.
Niemand staat hoger dan anderen
Iedereen is een ander onder de theaterlichten
Dat is wat wij willen laten zien
Voor iedereen te bezichtigen
Bij ons is iedereen welkom
We doen het samen
Iedereen is uitgenodigd
Kom dan ook
Tekst 3
Ik wil jouw aandacht. Heb mij lief, lief theater
Lieve zij, hij, die, jij, wij, hen
Omarm elkaar, heb elkaar lief
Wees de zachte matras tijdens onze diepe slaap
Vind de lichtheid in de harde realiteit
Laten we spelen, veel meer spelen, zonder doel
Door met elkaar te spelen, vinden we elkaar
Maar wanneer hebben we elkaar dan echt gevonden?
Met een eigen staat komen we in ieder geval een stap dichterbij
Het jeugdtheater is meer dan het heden waard
Wat nieuwe subsidies zijn altijd welkom, speciaal voor jouw vermaak
Dan kan jij achterover zitten
Lachen, huilen, herkennen, bewust, vermaakt en verrast worden.
Hier worden we ons zijn
Wie je dan bent, of was, of wordt, maakt niets uit
In het theater kan je alles worden: insect of inquisitor
Transformatie, transitie, reizen en veranderen in je fantasie
Fantaseren is vanuit je eigen. Transformeer door het reizen in je eigen fantasie Verander de wereld door de kracht van jouw persoonlijke magie. De magie van de zintuigen. Proef, luister, zie en bevraag jouw realiteit
Sluit ze niet, maar zet ze wagenwijd open
En neem alles tot je, je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar sta er wel voor open.
Open voor alles behalve gesloten deur
Zet ‘m op een kier
Enkel gesloten deuren maken bang. Enkel muren zonder deuren maken bang. Daarom willen wij theater dat muren afbreekt en deuren openbreekt. Doe je mee? Kom naar binnen.
Monoloog 2
…
Geef jongeren een pen en ze schrijven een verhaal.
Geef jongeren een theaterzaal en ze vertellen je een verhaal.
En niet zomaar een verhaal, een ongehoord verhaal.
De talenten die we hebben gekregen zeggen helemaal niets.
Het gaat over de mogelijkheden die we krijgen om deze te ontwikkelen Om deze te exploiteren, om deze te laten zien.
We blijven ontwikkelen en blijven groeien als mens.
Leer je jezelf iets beter kennen door te improviseren vanuit je eigen impuls Dan door wiskunde te leren begrijpen?
Wiskunde moeten we al vanaf onze 12e leren begrijpen.
Maar de oude en nieuwe theatervoorstellingen niet?
Theater leert ons de mens te begrijpen.
Tenminste, begrijpen op je eigen manier.
Ik wil begrijpen.
Ik wil proberen te begrijpen.
Ik wil proberen te begrijpen waarom theater niet wordt aangemoedigd bij jongeren. In plaats van wiskunde.
Moedig me aan.
Ik moedig jou aan.
Moedig moet je zijn.
Tekst 5
Ik wil meer wij, samen.
Niet alleen, maar oor voor de ander
Hetzelfde horen terwijl we andere klanken maken
Ik mis ons geluid
Veel jongeren kunnen veel geluid maken
Luister dan ook. Een groot geluid. Oneindig veel samen.
Ik vraag me altijd af, maken sterren wel geluid?
En hoe zou dat dan klinken?
Het zou klinken als tropische vogels en kerkbellen
Het zou klinken als een koor van onze vrije stemmen
Het zal niet in één keer zuiver zijn
Maar langzaam klimmen wij die toonladder op
Do, re, mi, misschien, misschien krijgen we spierpijn
Fa, so, la, laten we het op z’n minst proberen
Theater is de kunst van het proberen. Again and again.
Theater is onze taal, ons middel om te spreken, om te leren spreken in duizend talen
Laten we zeggen in duizend en één talen
De taal van de jongeren is een eigen genre
Wij spreken met hart en ziel en hoofd.
Zeg me dat je mij gelooft
Onze nieuwe globale cultuur leent ons vuur
Het kleine vlammetje dat ontstond in mij
Is gaan branden, zo hard en warm, zoals je je openhaard wil hebben op een koude winteravond
Met tranen bij all you need is love onder de armen van je geliefde maar waar is de liefde?
Liefde is omhelzen, loslaten. Frictie omarmen.
Ons theater wil schuren, scheuren en vergeven.
Ligt dat in onze handen
Dan zijn we gezegend.
B
We hebben community nodig.
Iemand die je opvangt als je uit de coulisse valt
Hoe vang je jezelf op? Dat moet niet het probleem zijn.
Wij moeten elkaar opvangen.
Vallen is ook een beweging
Er is lef voor nodig om te vallen
Vrij geboren
En later moest ik het lef ontdekken
Bang gemaakt vanaf mijn geboorte
Ik heb de angst overwonnen
Sta je klaar met open armen om mij te ontvangen?
Maar ontvang je me dan met interesse in mijn verhaal
Of wil je alleen een extra subsidie?
Wie bepaalt eigenlijk de voorwaarden?
Mogen jongeren mee aan tafel zitten als de voorwaarden bepaalt worden? Het is geen vraag, het is een noodzaak
Hoe hard moet ik schreeuwen om jou te laten voelen: verandering!
Voel mij. Voel het wij-zijn.
Samen ……….
Of ben je bang?
Bang om te vallen? Bang om te proberen?
Door te blijven falen kan je er meer uithalen
Mogen we alsjeblieft ook blijven mislukken
Zonder mislukking kunnen we niets leren, en komen we niet verder Mama, sorry, Ik ga fouten maken….
Papa, ik zal waarschijnlijk vaak vallen
Ik hoop dat jullie mij dan opvangen
Omdat ik altijd ga willen blijven maken
Monoloog 3
Jullie diversiteitsprogramma past niet bij ons in het programma,
wij vechten onze weg er wel in, zoals wij altijd al hebben gedaan.
Jongeren zijn uniek, kwetsbaar en opstandig.
Je hoeft ze niet altijd te helpen.
Waarom hebben jongeren niet een vrije, gratis ruimte waar ze kunnen maken en spelen wat ze willen spelen zonder de inbreng van een volwassene. Ik bedoel, er zijn genoeg openbare voetbalvelden.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat theater voor heel veel jongeren een uitweg is om hun gevoelens te kunnen uiten.
Een soort uitlaatklep waar de meerderheid van de jongeren in Nederland nog niets van af weet.
Ze denken waarschijnlijk dat theater alleen voor oude mensen is en alleen maar over Griekse shit gaat.
Tekst 2
De maatschappelijke vorming wordt mede bepaald door de jeugd.
De toekomst wordt bepaald door de jeugd
Wij zijn wat jullie hier achterlaten in een brandende, prachtige wereld.
Een wereld die keihard aan het branden is, waar wij allemaal onderdeel van zijn Dus haal je handen uit je mouwen en blus die brand
In de afkoeling vinden we nieuwe warmte
en zullen we haar voelen op plekken waar we nog nooit warmte hebben gevoeld
Theater brengt ons naar verborgen plekken
Theater leert ons zien wat we nog niet eerder hebben gezien of niet eerder konden zien
Theater leert ons te laten zien wat we niet kunnen zien
En wellicht wat we niet durven te laten zien.
Kom met ons mee, we zullen het samen vinden
Het ‘ het’ dat het leven waard maakt, het ‘het’, dat brandend licht
Het jij dat samen wij maakt
Het wij dat samen ons maakt, ons samen
Ik weet niet meer wanneer de laatste keer was
misschien wordt het wel de eerste keer samen zijn
Ik verlang naar jou. Wij verlangen naar jou.
Door samen te zijn kunnen we worden. Ons uitvinden
Dan zijn we niet zo klein, kunnen we wat meer uitblinken
De jongeren staat is nu een goed geschud ongeopend cola-blikje
Open het. Drink het. Laat ons ontploffen. Tot een schuim van duizend kleuren, stemmen en verlangen.
Jouw stem hoort er ook bij!
Laat jouw stemgeluid horen
EEN MANIFEST VOOR HET THEATER VAN JONGEREN
1. Theater geeft tijd om jong te zijn. Het kind-zijn herleven, geeft je zin om te leven.
2. Nobody has ever known what is true and what is real. In het theater is er plek om een realiteit te scheppen. Het is onze wereld. In 30 tot 40 jaar zijn we de bewaarders van deze planeet. Laat ons geven om deze planeet. Help ons deze wereld tot zijn best te vormen.
3. Ik huil niet, ik huil olifantentranen na 3 maanden in het theater, wanneer de eerste noot van No church in the wild door het gebouw resoneert. Het geeft jou toestemming om te voelen. Toestemming die de maatschappij bij ons weghoudt.
4. Spelen, ons escapisme. Het doet soms pijn jezelf te zijn. Om je ex aan te kijken en met je moeder te vechten. Theater geeft de kans om iemand anders te zijn. Iemand anders te spelen of om in iemand anders hoofd te kijken.
5.
6. Blijdschap. Theater kan blijdschap faciliteren. Ook al moet het door tranen heen.
7. De staat zal theater verder subsidiëren. Beauty is made with time and health, not pressure and malnourishment.
8. Burnout verboden …nu 20 en al doodmoe. Als ik niet wil dat jullie mij zien is dat dan erg? Wat maakt theater nou eigen. Wanneer is iets van mij, van ons?
Ik wilde me veilig voelen in het theater.
Geen gebruik als ik de gebruiksaanwijzing niet zelf heb geschreven. Ik wil niet denken. Mijn vingers doen pijn, handen schrijven al veels te lang in een onnatuurlijke positie. Ik wilde connectie maken in het theater.
9. Niet negeren, als de realiteit aan jou wordt voorgedragen, als wij jouw oren en ogen vragen. Zeg dank je, leer wat het betekent om een bevraagd mens te zijn.
10. Samen
—-----------------
Als je deze foto’s wil posten of gebruiken ︎︎︎
tag @theaterdegasten
credits Sharon Jane D - @sharonjaned
